Członkiem Stowarzyszenia Marksistów Polskich może zostać osoba fizyczna, zarówno posiadająca polskie obywatelstwo, jak i obcokrajowiec, niezależnie od miejsca zamieszkania, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i w pełni korzystająca z praw publicznych, która zgadza się z zapisami Statutu SMP, dokumentów programowych Stowarzyszenia i chce uczestniczyć w realizacji jego celów.
Aby móc przystąpić do SMP należy wydrukować i wypełnić deklarację członkowską, a następnie skontaktować się z Zarządem Głównym.
Członkowie SMP regularnie płacący składki członkowskie mają (poza biernym i czynnym prawem wyborczym do wszelkich władz Stowarzyszenia; prawem uczestnictwa w statutowych zebraniach Stowarzyszenia z głosem stanowiącym; prawem uczestnictwa we wszelkich imprezach Stowarzyszenia i prawem korzystania z jego urządzeń i pomocy) także prawo bezpłatnego dostępu do:
- wszystkich publikacji Stowarzyszenia (biuletyny, czasopisma, książki),
- biblioteki książek i publikacji marksistowskich,
- konta poczty elektronicznej w domenie @smp.edu.pl,
- wewnętrznej listy dyskusyjnej służącej nieskrępowanej dyskusji między wszystkimi członkami SMP, przekazywaniu sobie informacji, dzieleniu się ciekawostkami itd,
- wewnątrzorganizacyjnej przestrzeni roboczo-dyskusyjnej na protokole Matrix.
Zgodnie z decyzją Walnego Zgromadzenia ze stycznia 2016 roku wysokość składek dla członków zwyczajnych Stowarzyszenia wynosi:
- 15 zł/miesięcznie w przypadku osób czynnych zawodowo,
- 10 zł/miesięcznie w przypadku bezrobotnych, studentów/uczniów, emerytów i rencistów.
* * *
Działalność w Stowarzyszeniu Marksistów Polskich NIE przynosi/ułatwia:
- korzyści materialnych (pieniędzy),
- korzyści personalnych (kariery),
- korzyści prestiżowych (wstępu na tzw. „salony”).
Czasem może nawet ograniczać lub uniemożliwiać dostęp do tych „korzyści” . Prosimy więc o przemyślenie swoich motywacji przed wypełnieniem deklaracji.
Warto też wziąć pod uwagę (mimo pewnego, z uwagi na dzisiejsze czasy, wyolbrzymienia problemu) następujące słowa jednego z twórców tzw. „Teorii krytycznej” Maxa Horkheimera (opublikowane w jego Dyskusji o rewolucji (w: idem., Zmierzch. Notatki z Niemiec 1931-1934)):
„Droga kariery rewolucyjnej nie prowadzi przez bankiety i zaszczytne tytuły, interesujące badania i profesorskie zarobki, lecz przez nędzę, hańbę, niewdzięczność, więzienie; jest to droga w nieznane, które rozjaśnia jedynie nadludzka nieomal wiara. Dlatego też ludzie tylko uzdolnieni rzadko robią taką karierę.”
Wszyscy członkowie, którzy sobie tego zażyczą, mogą liczyć na poufność i anonimowość.