Jan Kurowicki


Avatar photo

O Jan Kurowicki

(ur. 1943 - zm. 2017) Filozof, krytyk literacki, poeta, eseista i prozaik. Ukończył Wydział Filozoficzny na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako poeta w 1966 roku na łamach tygodnika „Kultura”. Od 1983 roku był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Wrocławskiego. Kierownik katedry Nauk Społecznych Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu na Wydziale Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze. Członek Stowarzyszenia Marksistów Polskich i Polskiego Towarzystwa Hegla i Marksa.


W międzywojniu znana była ta anegdota. Oto do przedziału pociągu dalekobieżnego wchodzi konduktor i widzi, że wszyscy w nim płaczą i przekrzykują się. Na pytanie: co się stało? – starszy pan z siwą brodą i pejsami odpowiada, że same nieszczęścia. Groteska biednego Żyda Córka, mówi, która teraz powinna być tu […]

Okruchy niepoprawności: zła bajka


Gdy chce ktoś (np. przeprowadzając wywiad) załatwić autentycznego artystę, pisarza czy intelektualistę – zwłaszcza w czasach „dobrej zmiany” – zapytuje bez ceregieli, co ma do zaproponowania światu i Polsce pozytywnego? Na to jednak pytanie nie ma zadawalającej odpowiedzi, choć ojczyzna wciąż w potrzebie i do czynu gotowe legiony patriotów. Wprawia […]

Okruchy niepoprawności: o krytycyzmie i maści na powieki



Mówi się: „pokorne ciele dwie matki ssie”, „spiesz się powoli”, „módl się i pracuj”, „jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie”, „co masz zrobić jutro – zrób dzisiaj”. I wiele, wiele innych podobnych rzeczy, zaliczanych do mądrości ludowych. Traktuje się je różnie. Z powagą albo przymrużeniem oka. Nigdy jednak, przynajmniej na […]

Okruchy niepoprawności: bajka o osobności


Zapowiadane Światowe Dni Młodzieży to nie wydarzenie religijne. Zaledwie masowa impreza organizowana przez polski kościół dla podporządkowanych mu baranków. Na takie wydarzenie nie ma miejsca w kraju, w którym od stuleci religijność była (i jest) obrzędowa, jarmarczno-stadna i bałwochwalcza. Więc na jej miarę została ona skrojona. Nic więc zaskakującego, że […]

O budzeniu świętego ducha w narodzie


Same (prawie) słuszności prawi o sytuacji ludzi kultury i artystów Krzysztof Mieszkowski – poseł Nowoczesnej – w wywiadzie do “Przeglądu” (nr. 24 b.r.). Nic, tylko cytować. „Ludzie kultury – powiada – są permanentnie marginalizowani. Niektórzy są tak biedni, że ledwo wiążą koniec z końcem. A właściwie nie wiążą. Myślę m.in. […]

Okruchy niepoprawności: artyści w rynkowym raju



Kiedy stawia się pytanie, kto powinien być na szczycie władzy, najczęściej słychać oczywistą, choć mylną odpowiedź: ten komu nie brak rozumu, dobrej woli i zalet moralnych. Nawet bystry i krytyczny filozof hiszpański Jose Ortega y Gasset ulegał tej oczywistości. Powiada on oto, że „są ludzie, którzy pokazaliby w pełni swoje […]

Okruchy niepoprawności: o szansach dla ostatnich



Jest nam miło poinformować, że z początkiem czerwca br. nakładem warszawskiej Agencji Wydawniczej CB ukazała się kolejna książka prof. Jana Kurowickiego pt. „Estetyczne przysłony rzeczywistości”. Składa się na nią wybór esejów filozofia, które powstały w ostatnim ćwierćwieczu. Ich układ i wniesione poprawki pozwalają zobaczyć stworzoną przez niego perspektywę badawczą. Książka […]

Nowa książka J. Kurowickiego: „Estetyczne przysłony rzeczywistości”



1
Poproszono, bym napisał, jak zapamiętałem dzień 4 czerwca 1989 r., bo nie tylko byłem wtedy członkiem PZPR, ale i aktywnym lewicowym publicystą. A głosy takich ludzi są dziś na odległym, niesłyszalnym marginesie. Dominuje zaś prawicowa narracja tłustych, postsolidarnościowych kotów, które, jako „elita narodu”, grzeją się zadowolone przy piecu polityki i […]

Transformacja jako wieczna farsa


Kiedy za czasów pierwszej „IV RP” z lat 2005-2007 wicepremier i minister edukacji Roman Giertych pokiereszował w programach nauczania utwory Witolda Gombrowicza, zostawiając z nich jeno fragmenty, stały się one tylko belferskimi piłami do upupiania młodzieży. Trudno zresztą mu się dziwić. Nie skłaniały do bezgranicznego miłowania ojczyzny, jej obrony i […]

Okruchy niepoprawności: Aktualność Gombrowicza


Zawsze ci sami dobrodzieje… Kiedy do siermiężnej polskiej krainy wróciły po 1989 r. stare jak świat stosunki kapitalistyczne w nowoczesnym przybraniu, odrodziły się także dawne złudzenia co do ich istoty i moralnych walorów. Stały się one podstawą ideologii panującej do tego stopnia, że już niemowlaki w kołyskach, zanim pierwszy raz […]

Wielkość pijących mleko